sport

5 วลีเด็ดจาก "นักเตะเทวดา" โยฮัน ครัฟฟ์

01-08-2020 17:18
By MystyL

ดาวเตะชาวดัตช์ผู้ได้รับฉายา " นักเตะเทวดา " ผู้ที่เป็นทั้งไอดอล แรงบรรดาลใจ และผู้วางรากฐานฟุตบอลให้กับสโมสรยักษ์ใหญ่อย่าง บาเซโลน่า และ อาแจ๊กอัมสเตอร์ดัม

ครัฟฟ์ เกิดเมื่อค.ศ. 1947 ในครอบครัวที่เปิดร้านขายผักผลไม้สดห่างจากสนามเดอ เมียร์ (De Meer) แค่ไม่กี่ร้อยเมตร พ่อของเขาแทบไม่เคยพลาดเกมของอาแจ็กซ์ ลุงของครัฟฟ์ ก็เป็นนักฟุตบอลที่เล่นให้อาแจ็กซ์ ในยุค 50s แม้จะเล่นไม่กี่นัดก็ตาม

พ่อของครัฟฟ์ มีเพื่อนเป็นคนดูแลพื้นสนามของอาแจ็กซ์ ซึ่งเพื่อนของพ่อเป็นคนชวนครัฟฟ์ มาช่วยงานเล็กน้อยเมื่อมีโอกาส เพื่อนของพ่อครัฟฟ์ ยังเป็นผู้ช่วยเหลือเขาหลังจากพ่อของครัฟฟ์ เสียชีวิตตอนที่ครัฟฟ์ อายุเพียง 12 ปี แข้งดัตช์ยกให้เพื่อนของพ่อรายนี้เป็น “พ่อคนที่ 2” และยกให้เจนี ฟาน เดอร์ วีน โค้ชทีมเยาวชนเป็นพ่ออีกราย ตามมาด้วยไรนุส มิเชลส์ อีกหนึ่งโค้ชคนสำคัญของอาแจ็กซ์เป็นเสมือนพ่ออีกคนด้วย

ไรนุส มิเชลส์ ผู้ได้ฉายาว่า " บิดาแห่งวงการฟุตบอลดัตช์ " และเป็นผู้คิดค้น โททอล ฟุตบอล ที่แสนจะโด่งดัง ทำให้ทีมอัศวินสีส้มสร้างผลงานกระหึ่มโลก ก่อนที่จะถ่ายทอดความรู้ ความสามารถทุกอย่างให้กับศิษย์เอกอย่าง โยฮัน ครัฟฟ์ มิเชลส์นั้นชื่นชอบครัฟมาก มากจนเคยเอ่ยปากว่า “หากไม่มี ครัฟฟ์ ก็ไม่มีทีม” (Without Cruyff, I have no team) วันนี้เราจะพามาชมกับวลีเด็ดที่ โยฮัน ครัฟฟ์ นักเตะเทวดา เคยเอ่ยไว้กับการเล่นฟุตบอลในแบบฉบับของเขา

1. การเล่นฟุตบอลเป็นเรื่องง่าย แต่การเล่นฟุตบอลให้ง่าย เป็นเรื่องยาก

ประโยคสุดคลาสสิคที่เชื่อว่าคนที่คลุกคลีกับฟุตบอล แม้จะเป็นเพียงการแข่งขันระดับนักเรียน โค้ช หรือผู้ฝึกสอน อาจจะเคยบอกว่า ฟุตบอลนั้น เน้นหลักเพียง 4 อย่าง คือ รับ ส่ง เลี้ยง ยิง ซึ่งมองกันเผิน ๆ แล้วมันเป็นอะไรที่ง่ายมากๆ แต่คุณจะต้องฝึกการรับลูกหนักเพียงใด คุณต้องฝึกเลี้ยงบอลผ่านคู่แข่งขนาดไหน และแม้แต่การยิง คุณจะสามารถทำประตูได้จากลูกยิงของคุณเยอะขนาดไหน สิ่งเหล่านี้ขึ้นอยู่กับการฝึกซ้อม ซึ่งไม่ได้มาง่าย ๆ ในการซ้อมเพียงไม่กี่วัน แต่คุณอาจใช้เวลาหลาย 10 ปี ในการทำสิ่งเหล่านี้ให้ชำนาญ

2. คุณเล่นฟุตบอลด้วยหัว ขาเป็นเพียงแค่ตัวช่วย

หากใครจะกล่าวว่า ฟุตบอลสมัยใหม่ต้องเน้นความไวของนักเตะ ในการลากเลื้อยเข้าไปในจุดทำประตู ก็หาใช่เรื่องผิด แต่ก็ไม่ใช่จะถูกทั้งหมด เพราะสิ่งที่สำคัญและควบคู่ไปด้วยกันก็คือ ร่างกาย และ สมอง หากคุณสามารถที่จะจินตนาการได้ไกลกว่าคู่แข่ง ก็จะช่วยให้คุณออกตัวได้ไวกว่า หรือไปอยู่ในตำแหน่งได้ดีกว่า หากจะเทียบให้เห็นภาพ ธีโอ วัลค็อต อดีตกองหน้าทีมชาติอังกฤษ ผู้ที่มีความเร็วหาตัวจับยาก แต่ทำไมผลงานกลับค่อย ๆ ลดถอยลงเรื่อย ๆ กลับกัน นักเตะอย่าง ชาบี อลอนโซ่ , อังเดร ปิร์โล่ ที่ความเร็วไม่ใช่จุดเด่นของพวกเขา กลับสามารถยืนระยะได้นาน และสร้างผลงานกระหึ่มโลกฟุตบอล ที่กล่าวมานี้ไม่ได้โจมตีวัลค็อตว่าไม่เก่ง เพียงแต่ นักฟุตบอลควรมี 2 สิ่งนี้ ควบคู่กันไป

3. เทคนิค’ไม่ใช่การเดาะบอลได้ 1000 ครั้ง แค่ฝึกใครๆ ก็ทำได้ ‘เทคนิค’คือการจ่ายบอลจังหวะเดียว ด้วยสปีดที่ถูกต้อง ไปยังเท้าข้างถนัดของเพื่อนร่วมทีม

หากจะเคยเห็นบรรดานักสตรีทฟุตบอล หรือ กายกรรมที่โชว์การเดาะบอลได้เป็นพันครั้ง แต่ทำไมไม่เคยได้มาโลดแล่นในเวทีค้าแข้งระดับสูงเลยล่ะ คำพูดนี้อาจจะเป็นคำตอบให้คุณก็ได้ เพราะแน่นอน เทคนิคต่าง ๆ ที่ใช้ล้วนผ่านจากการฝึกฝนอย่างหนัก แต่ เมื่ออยู่ในสนามคู่ต่อสู้จะไม่ปล่อยให้คุณได้มีเวลาคิดในการจะโชว์สกิลต่าง ๆ สิ่งที่คุณควรจะทำคือการคิดว่า จะเล่นจังหวะต่อไปอย่างไร ให้เพื่อนได้เปรียบที่สุด ต่างหาก

4 . สิ่งที่ลำบากที่สุดในเกม ‘ง่ายๆ’ คือการบีบให้คู่แข่งที่อ่อนกว่า เล่นแย่

อย่างที่เราคนดูฟุตบอลมักจะเห็นกันบ่อย เมื่อทีมที่ดีกว่าต้องมาเจอกับทีมที่ขุมกำลังอ่อนกว่ากันอย่างเห็นได้ชัด ทีมที่ด้อยกว่ามักจะเล่นเกมรับให้รัดกุม และบางครั้งอาจจะรับแน่นซะจนทีมบุกไม่สามารถเข้าไปทำอะไรได้เลย นั้นก็เพราะเวลาได้บอล พวกทีมรองก็จะรีบเคลียทิ้งทันที และคือแนวคิดที่มองการครองบอลเป็นศัตรูนี่เองที่โค้ชอย่าง มูรินโญ่ และ คาเปลโล่ ใช้ทำลายทีมของ ครัฟฟ์ และ กวาร์ดิโอล่า

5. สถิติพิสูจน์มาแล้วว่าในเกมฟุตบอล[1 เกม] ผู้เล่นแต่ละคนจะครองบอลโดยเฉลี่ย 3 นาที เพราะฉะนั้นสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ‘คุณจะทำอะไรใน 87 นาทีที่คุณไม่มีบอล’ นี้คือสิ่งที่บ่งบอกว่าคุณ[เป็นผู้เล่นที่]เก่งหรือไม่

นี่เป็นคอนเชฟพื้นฐาน: คุณเคลื่อนที่ดีขึ้นยามมีบอล คุณมีสิ่งที่คู่แข่งไม่มี ดังนั้นพวกเขาจึงทำสกอร์ไม่ได้ คนที่ขยับคือตัวกำหนดว่าบอลจะไปที่ไหน หากคุณเคลื่อนที่ดี คุณจะสามารถเปลี่ยนแรงกดดัน(การเพรสซิ่ง)ของคู่แข่งให้เป็นประโยชน์กับทีมได้” เรามักจะเห็นกันบ่อย ๆ ว่านักเตะบางคน บางเกมแทบไม่โดนบอลเลย แต่ทำไมถึงบอกว่า เขามีประโยชน์กับทีมจัง นั่นก็เพราะ การเคลื่อนที่ของเขาตอนที่ไม่มีบอล มันทำให้คู่แข่งที่ตามประกบ ต้องคอยพะวงกับเขา ซึ่งจะเป็นการเปิดช่องให้กับเพื่อนร่วมทีมคนอื่น ๆ